"
ครั้งหนึ่งที่ชีวิตฉันเปลี่ยนแปลงแบบสุดขั้ว ที่เกาะพระ ก็ใครจะไปรู้ว่าคำทำนายของหมอดูทางโทรศัพท์ที่เขาดูเป็นทานให้กับผู้คนอย่าง"หมอเล็ก" จะแม่นเป๊ะขนาดนี้ เขาทักว่าคุณไปเรียนดำน้ำเดี๋ยวก็เจอคนที่ใช่เองแหล่ะ ไอ้เราก็คิดว่าเขาจะพูดเล่นๆ พอไม่นานก็มีข่าวจากทางธ.ไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) ประกาศข่าวทางวิทยุ ดิฉันก็รีบจดเบอร์โทรศัพท์เพื่อติดต่อขอทุนเรียนทันที ต่อมาจึงทราบว่าทางสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์เป็นผู้ให้สนับสนุนทุนให้พวกเราชาว "นักเรียนดำน้ำเพื่อการอนุรักษ์" ทุกๆ รุ่น ได้เรียนดำน้ำในหลักสูตร Scuba Diving Under Water 14 days เพื่อใช้ความรู้ไปดูแลทุ่นลอยป้องกันแนวปะการังตามแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ เช่น ที่เกาะสิมิรัน สุรินทร์ และอื่นๆ รวมทั้งการช่วยกันอนุรักษ์สัตว์ทะเล เช่น หอยมือเสือ เต่าทะเล เป็นต้น พวกเราได้ประสบการณ์ที่ดีจากเรียนมากมาย ได้มีเพื่อนใหม่ที่มาจากต่างจังหวัด ต่างองค์กร ต่างอาชีพ ต่างวัย ต่างฐานะ ต่างอุปนิสัยใจคอ แต่ทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน คือ การตักตวงวิชาการดำน้ำให้ได้มากที่สุด เพราะการดำน้ำไม่ใช่เรื่องที่ง่ายนักหากใครที่คิดว่าง่าย เพราะมีอุปกรณ์เครื่องช่วยต่างๆ เช่น ขวดอากาศ ตีนกบ สายอากาศ เสื้อชูชีพ แว่นตาดำน้ำ ที่จริงมันสำคัญที่ว่า พวกท่านจะเรียนรู้และนำพวกอุปกรณ์เหล่านี้มาใช้อย่างไรต่างหาก ใช้ไม่ถูกก็อาจเสียชีวิตได้ ดังนั้นการสมัครใจมาเรียนรู้ คุณควรปรึกษาทางบ้านให้แน่ใจว่าพวกท่านอนุญาตให้คุณมาเรียนจริงๆ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในระหว่างการเรียนก็ต้องยอมรับสภาพให้ได้ แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะผ่านได้ง่ายๆ ก็เพราะว่ากว่าทุกคนจะได้มาเรียนต้องมีการคัดตัว ที่ทางศูนย์การฝึกดำน้ำ ของ "หน่วยสงครามพิเศษทางเรือ" (นสร.กร.) กำหนด เช่น มีการ ซิทอัพ วิดพื้น โหนบาร์ วิ่ง ว่ายน้ำ แต่ละด่านก็เอาเรื่องเหมือนกันนะคะ และที่สำคัญ ต้องตรวจสุขภาพผ่านด้วย มีการทดสอบหู ทดสอบการเคลียร์หู หากอยู่ในสภาพที่มีความกดดันอากาสเหมือนตอนที่เราอยู่ใต้น้ำลึก ด้วยการเข้าห้อง Chamber ลดความกดดันบรรยากาศ ตรวจฟันว่ามีโพรง มีรูกลวงไหม หากใครมีต้องอุดให้เรียบร้อยก่อน เวลาดำน้ำจะได้ไม่ปวดฟัน การทดสอบสภาพปอด ว่าแข็งแรงพอจะไปดำน้ำไหม สายตาเป็นอย่างไร เพราะการที่เราดำน้ำจำเป็นต้องสวมแว่นดำน้ำ ดังนั้นควรจะต้องดูแลให้แน่ใจว่าดำน้ำได้ไม่มีปัญหาจริงๆ มีการวัดความดันว่าผิดปกติหรือไม่ด้วย ทุกสิ่งที่หน่วยฝึกทำก็เพื่อให้นักเรียนดำน้ำเพื่อการอนุรักษ์ทุกคนทุกรุ่นมีคุณภาพ และสามารถนำความรู้ที่เรียนรู้ไปใช้ได้จริงๆ ตอนนี้มีถึงรุ่นที่ 15 แล้ว น้องๆ รุ่นที่ 16 กำลังจะเข้าเรียนในเดือนเมษายน 2554 นี้เป็นรุ่นต่อไปแล้วละคะ
เข้าเรื่องสำคัญที่เกริ่นไว้ต่อแล้วกันนะคะ คือ พอข้ามฝั่งมาขึ้นที่เกาะพระ ที่โรงเรียนตั้งอยู่ดิฉันและเพื่อนๆ กว่า 60 ชีวิต ก็ได้มาเจอครูฝึกท่านหนึ่งที่ท่านสั่งทำโทษดิฉันตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนต่อหน้าเพื่อนๆ โดยการให้โหนบาร์ แล้วกล่าวคำว่า "ผมไม่มาสายแล้วครับ 3 ครั้ง" เพื่อไม่ให้มาเข้าแถวช้าจนเพื่อนๆ ต้องรอนานๆ นั่นเอง ดิฉันเสียหน้ามากๆ วันแรกก็โดน Eat เลย แต่พอเรียนไปๆ เอทำไมมีจดหมายน้อยจากครูหว่า ก็เลยตื่นเต้นมากๆ พอรู้ว่าคนที่มาสนใจเรานั้น มีลักษณะตรงกับที่มีหมอดูอีกคนหนึ่งที่ทักว่า คู่ของคุณจะมีแผลเป็นที่ใบหน้า คอมองไม่เห็นลูกกระเดือก เป็นหม้ายด้วย (แต่ไม่รู้ว่ามีเรือพ่วงตั้ง 2 ลำ แถมมาด้วยอีกต่างหาก) แต่สุดท้ายด้วยความที่ครูท่านนี้ทั้งใจดีมีเมตตาสอนพวกเราร่วมกับคุณครูฝึกทุกๆ ท่านจนจบหลักสูตรจนกลับบ้านแล้ว แต่หัวใจครูฝึกยังฝากติดมาที่เรา แล้วหัวใจเราก็ดันตกหล่นอยู่ที่เกาะพระซะงั่นนะซิคะ แถวปะการังสีม่วงใกล้เกาะชี ติดกับหอยเต้าปูน พอเวลาผ่านไป เผลอแป๊ปเดียวปาเข้าไป 10 กว่าปีแล้ว ไวเหมือนโกหก สรุปแว่...อุ้ย สรุปว่า ครูท่านนี้ก็เกษียณอายุราชการมาเขียนเว็ปไซด์อยู่บ้าน ให้ดิฉันเป็นเลขาฯ ประจำตัวคอยรับใช้อยู่ที่บ้านเรียบร้อยแล้วละค่ะ
Call sign: 59
