PHIKANES2515

วันอาทิตย์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

เกิดมาเพื่อใช้เศษกรรม ตอนที่ 6 "มาเรียนดำน้ำเพื่อไปป้องกันแนวประการังที่ในอดีตเคยเป็นผู้ทำลายโดยไม่ได้ตั้งใจ"
































ครั้งที่ดิฉันได้มีโอกาสทำงานกับบริษัทแห่งหนึ่งเกี่ยวกับเครื่องมือที่ช่วยป้องกันอุบัติภัย แล้วทำยอดได้ตามเป้าของบริษัทจนสามารถได้ไปท่องเที่ยวกับทีมงานของบริษัทที่ทำยอดได้เช่นกันที่เกาะภูเก็ตกับเรือสำราญ "Sea Tran Princess" แล้วมีวันหนึ่งที่เรือท่องเที่ยวนำเราไปปล่อยให้ลงน้ำทะเลชมประการังด้วยการดำผิวน้ำ แล้วพอดีน้ำมันลดลงเร็วมาก พวกเราและเพื่อนๆ ขึ้นน้ำกันช้าเพราะน่าจะเกิดจากการคำนวณระยะความลึกผิดเรือใหญ่ส่งเรือเล็กมารับพวกเราช้าเพราะต้องไปจอดพักเรือไกลจากจุดที่อยู่ เพราะเรือใหญ่ต้องจอดลอยลำที่น้ำลึก กว่าเรือเล็กจะแล่นเข้ามารับเรา พวกเราก็โดนประการังแทงตามตัวเรา เพราะที่ตัวเรามีเพียงเสื้อชูชีพที่สวมใส่กันมากับ Snorkel เท่านั้น บ้างก็เกาะยึดจับกิ่งก้านของประการังเขากวาง จนมันหักดังเปราะๆ อย่างน่าเสียดาย และนี่ก็คงเป็นบาปกรรมที่พวกเราทำกับหมู่ประการังฝูงนั้นแน่เลย จนทำให้วันหนึ่งดิฉันได้มีโอกาสย้ายไปทำงานกับบริษัทที่ทำงานด้านเครื่องมือวิศวกรรม และยุทธภัณฑ์ และเป็นคนที่ชอบทำอะไรต้องรู้จริงจะได้สามารถจำหน่ายสินค้าได้ง่ายยิ่งขึ้น หนึ่งในนั้นคือสินค้าเกี่ยวกับอุปกรณ์ดำน้ำ ที่เคยเปิดตลาดที่ กฝผ.(EGAT) ได้แล้ว ก็เลยขยับเข้าไปในส่วนของกองทัพบ้าง แน่นอนกองทัพเรือเป็นอีกหน่วยหนึ่งที่ใช้อุปกรณ์ดำน้ำเยอะมาก พอได้รับทราบข่าวดีจากทางธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) เป็นผู้สนับสนุนโครงการนักเรียนดำน้ำเพื่อการอนุรักษ์ (นพอ.)ที่ทางสถาบันวิจัยจุฬาภรณ์จัดขึ้นร่วมกันกับกองทัพเรือ โดย หน่วยสงครามพิเศษทางเรือ กองเรือยุทธการ
(นสร.กร.)ที่มีการเรียนรู้กันที่ เกาะพระ "ที่ผลิตมนุษย์กบ" แห่งเดียวในประเทศไทย สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อก่อนที่นี่จะเป็นสถานที่หวงห้ามเด็ดขาด แต่ปัจจุบันทางหน่วยยังใช้เป็นโรงเรียนฝึกนักเรียนดำน้ำอยู่ตามปกติ เมื่อคำว่า "กบนอย"เกิดขึ้นมารุ่นแล้วรุ่นเล่า เพื่อช่วยกันปฏิบัติภารกิจปลูกประการัง ป้องกันแนวประการังตามชายฝั่งทั้งฝั่งทะเลอันดามัน (ที่ที่เคยไปทำลายมาแบบไม่ตั้งใจ)และฝั่งอ่าวไทย นี่แหล่ะคือวิบากกรรมที่ใครทำอะไรไว้ ย่อมได้รับผลกรรมนั้นและ เพราะกว่าจะเรียนจบ สุดแสนจะเหนื่อยมากๆ อยู่แบบพี่ๆ ทหารหาญเขาฝึกกัน 14 วัน แต่ก็อดภูมิใจไม่ได้ว่าครั้งหนึ่งก็เคยได้มีโอกาสไปเรียนดำน้ำ และสามารถดำน้ำลึกในระยะ 120 ฟุต ได้กะเขาเหมือนกัน แต่เอ้...เราได้รางวัลชีวิตกลับมาเป็นของแถมด้วยนะซะ ก็มีคู่ชีวิตเป็นนักดำน้ำเหมือนกันนะซิคะ อย่าเสียเวลาเลยชมภาพดีกว่า...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น