วันอังคารที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
เกิดมาเพื่อใช้เศษกรรม ตอนที่ 4 "อิ่มบุญ"
ที่บอกว่า "อิ่มบุญ" ก็คงไม่พ้นกิจกรรมดีๆ ด้านศาสนาทุกศาสนา สำหรับฉันแม้ครอบครัวจะเป็น พุทธศาสนิกชน แต่เราก็เชื่อว่าทุกศาสนาล้วนสอนให้เราทุกคนเป็นคนดี ฉันยอมรับว่าโชคดีมากที่ตั้งแต่จำความได้ตั้งแต่เล็กๆ คุณปู่ คุณย่า คุณพ่อ และคุณแม่ มักจะจูงมือฉัน หรืออุ้มฉันไปทำบุญที่วัดเสมอ และการทำบุญตักบาตร ต้องมีขนมเยอะ มีเพื่อนเยอะ มีคนมากมายให้เรารู้สึกอยากเล่นแผลงๆ โชว์ แต่กระนั้น คุณแม่ก็จะผล่ามสอนให้ฉันนั่งพนมมือไหว้พระ พร้อมกับกล่าวตามพระสวด ถูกบ้าง ผิดบ้างก็ช่างเถอะ นี่กระมังฉันจึงชอบทำบุญสุนทานเสมอมาจนทุกวันนี้ คงเพราะอานิสงฆ์ที่ฉันได้รับความเมตตาจากผู้มีพระคุณทุกๆ ท่าน จนทำให้ฉันได้รับการปลูกฝังมาว่าควรเข้าวัด ฟังเทศน์ ฟังธรรม จนกระทั้งเมื่อถึงเวลาอันควรฉันก็ได้มีโอกาสไปบวชชีพราหมณ์กับเข้าเหมือนกัน ดังนั้นการที่เรามีหลักธรรมคำสอนที่เป็นมงคลชีวิต ชี้ทางสว่าง จากสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ช่างทำให้โลกใบนี้สงบ สุข เย็นสันติ สามัคคี มีน้ำใจ แบ่งปัน ช่วยเหลือและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน จะเห็นได้ว่า หากบ้านเมืองเรามีเหตุการณ์น้ำท่วม แผ่นดินถล่ม ฝนตก ฝ้าคะนอง พายุเข้า หนาวจัด แล้งน้ำ หลายครั้งหลายครา โดยเฉพาะปีนี้ ประเทศไทยเราน้ำท่วมหนักมากเป็นประวัติการณ์ แต่สิ่งที่ฉันสัมผัสได้ถึงความไม่แล้งน้ำใจของคนไทยที่มีให้แก่กัน เพราะแม้ตัวฉันเองก็ได้แบ่งปันตามกำลังเพื่อสมทบทุนช่วยเหลือพวกเขาที่ต้องรับเคราะห์ในครั้งด้วยเช่นกัน และเมื่อฉันได้ร่วมบริจาคแล้ว คำว่า "อิ่มบุญ" มันก็เข้ามาอยู่ในใจฉันทันที
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น